إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • ۱. از زمانی که رقابت قدرت بین دو جناح موسوم به اصلاح طلب و محافظه‌کار تشدید شد، رأی اهل سنت در رقابت‌های انتخاباتی دو جناح جایگاهی سرنوشت‌ساز یافت و این بخش از مردم ایران تبدیل به سبد رأی نسبتاً ثابتی برای اصلاح‌طلبان شد که اگر رأی آنان نبود قطعاً روحانی امروز رئیس جمهور نبود. 

    ۲. عقب ماندن گفتمان اصلاح‌طلبی از مطالبات واقعی جامعه در کنار میداندار شدن چهره‌های غیراصیل این جریان باعث شده که جایگاه اصلاح‌طلبی در میان اهل سنت ایران مواجه با یکسری اما و اگرهای جدی شود. 

  • ۱. «کانون مدافعان حقوق بشر» جایزه امسالش را به «مولوی عبدالحمید اسماعیل زهی»؛ شخصیت مذهبی و کاریزماتیک بلوچستان، اختصاص داد که در میان بخش بزرگی از سنی‌های ایران نفوذ قابل توجهی دارد، که از منظری جامعه‌شناختی، قابل توجه و شایسته‌ی تحلیل است.
    به واقع، جدا از جایگاه سیاسی اهدا کننده و نیز منازعات سیاسی و ایدئولوژیکی که بین حاکمیت جمهوری اسلامی و نیز نیروهای اپوزیسیون آن وجود دارند، که به شدت مهم‌اند، با اهدای این جایزه، برای دومین بار است